Zondag 3 maart

Ontbijten met brood, pannenkoekje, en vers fruit: ananas, zo veel lékkerder dan bij ons!
Op weg naar Ganvié vandaag. Ganvié is een dorp gebouwd op palen in een meer aan de kust. Dit dorp heeft 40.000 inwoners. Met een motorbootje was het zo’n acht kilometer varen om dit dorp te bereiken.

Mooi om te zien hoe hier het gewone leven zich op het water afspeelt. Een speeltuin voor de kinderen, een hotel, winkels, kerken enz. Veel kerken, het was zondag dus de muziek en het gezang schalde op veel plekken over het water.
Heel veel bootjes met tonnen en jerrycans wachtend in een rij, file dus, om leidingwater te kunnen tappen.

Volgens onze gids heeft ieder huishouden drie bootjes. Een voor de man om vis te vangen, een voor de vrouw om de vis naar de markt te brengen en daar te verkopen en een voor de kinderen.

Daarna lunchen aan de kust, maar niet voordat we op het strand hadden gestaan. In het begin nog even wat schroom, maar al snel gingen de schoenen uit en stond iedereen in het water pootje te baden. Af en toe een iets hogere golf dan verwacht, zodat alsnog iedereen nat was.

Via de weg langs de kust naar onze volgende overnachtingsplek.
Onderweg stonden mensen te zwaaien en te gebaren dat we moesten stoppen. Hun auto bleek vast te zitten en of wij konden helpen met hen lostrekken?

Toen dit eenmaal gelukt was werden we door een van de vrouwen die aan de kant van de weg zat te wachten bejubeld met een luide HALLELUJA! En dat een aantal keer.

Als dank werden we uitgenodigd om mee te gaan naar een kokosnotenplantage waar de man van de auto eigenaar van was.
Daar naartoe gereden en voordat we naar zijn stukje grond konden moesten we eerst langs de dorpsoudste om hem te begroeten en een hand te geven.

Daarna door naar de familie van ‘onze’ man. Daar aangekomen werden er stoelen voor ons onder de mangoboom gezet en vervolgens werd er voor een ieder van ons een kokosnoot opengemaakt, klein gaatje bovenin, zodat we de kokosnoot leeg konden drinken. Als je nog wilde dan werd de kokosnoot, nadat hij leeggedronken was, nog verder voor je opengespleten en kon je het vruchtvlees eruit lepelen.

Vervolgens bleven ze ons kokosnoten aanbieden en toen niemand meer wilde kregen we nog een kokosnoot mee zoals wij die bij ons kennen. Je weet wel zo’n harige bruine. Deze zijn eigenlijk al oud en lang zo lekker niet als een echt verse kokosnoot.

Na deze onverwachte ontmoeting en stop door naar onze verblijfsplek voor de komende twee nachten. Een huisje op het strand, palmbomen voor onze veranda en daarna de blauwe atlantische oceaan, heel mooi plekje dus.

Liggend op je bed, door de geopende deur naar buiten kijken en dan de oceaan zien: wat wil je nog meer...